توپگیری با ساعد یکی از مهمترین قسمتها در بازی والیبال است. چرا که اولین اقدام برای شروع حمله می باشد. اگر توپگیری اشتباه شود پایه ریزی حمله خراب شده و امتیاز از دست می رود.
شما حتی اگر از آب هم میترسید، میتوانید در هر سنی و بدون در نظر گرفتن تواناییهایتان، شنا کردن را یاد بگیرید!
با وجود اینکه بعضیها میتوانند بدون آموزشهای رسمی، مقدمات شنا را یاد بگیرند، اما بهترین و موثرترین راه برای یادگیری این مهارت، این است که زیر نظر یک مربی شنای شایسته تمرین کنید.
با اختصاص زمان و منابع لازم برای موفقیت، به یادگیری شنا متعهد شوید. دربارهی تصمیمتان به یادگیری، با خانواده و دوستانتان صحبت کنید، و بخواهید تا شما را تشویق و پشتیبانی کنند.
چند جلسهی تمرینی را با یک مربی شنای ماهر ترتیب دهید، مربیای که توسط نهادهای معتبر آموزش دیده و مدرک گرفته باشد. حداقل ۳۰ دقیقه در هفته، خارج از جلسات تمرینیتان، در یک استخر به شنا کردن بپردازید. اگر ممکن بود، تحت نظر یک نجات غریق شنا کرده، و هیچوقت تنهایی شنا نکنید.
اطمینان حاصل کنید محلی که میخواهید در آن شنا بیاموزید، محلی امن، و با درجهی حرارت مناسب برای یادگیری است. به اعتقاد صلیب سرخ آمریکا، آموزش شنا باید در محیطی پاکیزه، خوب نگهداری شده، و در آبی صورت بگیرد که از نظر شیمیایی به خوبی متعادل شده است.
بنابراین پیش از اینکه در کلاسهای آموزش شنا ثبت نام کنید، از استخری که کلاس در آنجا برگزار میگردد بازدید کنید و اگر ممکن بود تنی به آب بزنید، تا از درجهی حرارت آب استخر هم مطمئن شوید. به خاطر داشته باشید که اگر محیط استخر برای شما راحت و برای آموزش مناسب باشد، شنا را بهتر و مفیدتر خواهید آموخت.
اگر میخواهید فرزندتان را برای این کلاسها ثبت نام کنید، از آنجایی که هر شخصی با سرعت منحصر بفرد خودش رشد و نمو میکند، پیش از ثبت نام، حتما آمادگی جسمانی و روحیات کودک خود را در نظر داشته باشید.
چه وارد یکی از کلاسهای همگانی آموزش شنا شده باشید، چه یک مربی خصوصی برای این منظور استخدام کرده باشید، تنها در شرایطی که یک شاگرد فعال باشید، شنا کردن را خوب یاد خواهید گرفت. پیش از اینکه کلاستان شروع شود، زمان کافی را در آب بگذرانید تا بدنتان خودش را با شرایط تطبیق دهد. و پس از کلاس هم، تا آنجا که میشد در آب بمانید و چیزهای جدیدی که یاد گرفتید را تمرین کنید.
یادگیری شنا، کاری تجربی است، بدین معنی که باید در فرایند آموزش، فعال باشید تا شنا یاد بگیرید. با مربیای تمرین کنید که در حین کلاس از شما میخواهد مدام فعال باشید، و بعد از کلاس هم برایتان برنامه دارد.
دانمارک یکی از کشورهاییست که طرفداران زیادی برای دوچرخه سواری دارد. در کپنهاگ پایتخت دانمارک حدود 40% افراد از دوچرخه برای عبور و مرور استفاده می کنند. واقعا چرا دوچرخه سواری جایگاه بالایی در بعضی از کشورها از جمله دانمارک پیدا کرده است؟
اول از همه می توان گفت دولت سهم بزرگی در ترویج دوچرخه سواری داشته است. دولت دانمارک از آنجایی که آلودگی هوا روز به روز افزایش یافت و از این بابت نگرانی های زیادی بوجود آمده بود، اقدام به گسترش فرهنگ دوچرخه سواری کرد. از آنجایی که آمار ماشین سواران هر روز رو به افزایش است در کشور دانمارک مالیات های بسیار سنگینی برای اتومبیل ها وضع شده است تا به این بهانه اکثریت رو به دوچرخه سواری بیاورند.
دلیل دیگری که دوچرخه سواری در دانمارک افزایش یافته است، شیب کم و مسطح بودن این کشور می باشد. بلندترین شیب در این منطقه حدود 170 متر می باشد بنابراین دوچرخه سواری بسیار راحت است. در خیابان های کپنهاگ خطوط ویژه ی دوچرخه سواران بوجود آمده است تا امنیت جانی دوچرخه سواران تامین شود. زمانی که دوچرخه ای در حال عبور است ماشین ها موظف به توقف هستند در غیر اینصورت جریمه خواهند شد.
در بعضی خیابان های این شهر چراغ های راهنمایی مخصوص دوچرخه سواران ایجاد شده که به ماشین ها بگوید مراقب عبور دوچرخه ها باشند. نه تنها در کپنهاگ بلکه اکثر شهرهای اطراف نیز به دوچرخه سواری روی آورده اند و حدود 20% افراد در این شهرها نیز با دوچرخه عبور و مرور می کنند. اما دولت دانمارک در صدد افزایش آمار دوچرخه سواران می باشد و قصد دارد این آمار را چندین برابر کند.
ساخت بزرگراه های مخصوص دوچرخه سواران با مراکز تفریحی در سرتاسر مسیر یکی از اهداف دولت دانمارک در آینده نزدیک می باشد. در این بزرگراه فقط دوچرخه ها حق عبور و مرور دارند و در طول مسیر، مراکزی برای میزان کردن باد لاستیک ها و استراحت و ... ایجاد خواهد شد.
در بزگراهها دوچرخه سوارانی که با سرعت 20 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند دیگر نیازی به توقف در چراغ های راهنمایی را نخواهند داشت و سریع به مقصدشان خواهند رسید.
با ساخت بزرگراه برای دوچرخه سواران، کپنهاگ تبدیل به پرطرفدارترین کشور دوچرخه سوار خواهد شد. بسیاری از کشورهای دنیا مثل نیویورک، لندن و چین در فکر تقلید این رویه هستند. در حقیقت واژه ی کپنهاگنیزیشن به معنای توریج فرهنگ دوچرخه سواری در بین کشورهای مختلف در حال رشد است.
برگردان توسط مجله دلگرم
sportmedicine.ir
تا به حال چقدر به قدرت اراده فکر کرده اید؟ چقدر به این فکر کرده اید که امیدواری و تلاش می تواند مانند یک پل شما را موفقیت برساند؟ از نظر من اراده و امید مانند یک شاه کلید است که می تواند قفل هر دری را باز کند.
چند سال پیش به طور اتفاقی در وب مطلبی را خواندم که برایم بسیار جالب بود. مردی در حادثه تصادف به علت شدت آسیب به کما رفته بود. پزشکان به طور کامل از زنده ماندن این شخص قطع امید کرده بودند و با این نظر جمعی تصمیم گرفتند، دستگاه اکسیژن را از او جدا کنند تا به نفس کشیدن های که امیدی به بازگشت نیست، پایان دهند.
اما با مخالفت خانواده این آقا مواجه شدند. ماه ها گذشت و در شرایطی که یک جسم بی جان روی تخت بیمارستان بود، اما روند رو به بهبود این آقا باعث تعجب پزشکان شده بود. بله، شخصی که همه از او قطع امید کرده بودند به مرور حال و روزش بهتر شد و بالاخره چشمانش را باز کرد!
اما چگونه این اتفاق افتاد؟
وقتی که حالش بهتر شد از او سوال کردند که از نظر خودت علت اینکه دوباره جان تازه گرفتی و به زندگی برگشتی چیست؟ در جواب این سوال او گفته بود، در شرایطی که در کما بودم با خودم حرف می زدم! به خودم امید می دادم و نمی خواستم تسلیم مرگ شوم. همین یک جمله بود که باعث شد بر پایان زندگی و مرگ خط بکشد و به زندگی برگردد.
شاید شما هم از ماجرای اتفاقی که برای مایکل شوماخر قهرمان افسانهای مسابقات فرمول یک جهان رُخ داد، اطلاع داشته باشید. شوماخر که ماه دسامبر ۲۰۱۳ (دی ماه سال ۱۳۹۲) در یک حادثه در پیست اسکی مریبل فرانسه در اثر برخورد با صخره دچار خونریزی مغزی شد، به کما رفت. در بررسی های اولیه علائمی که حاکی از احتمال بازگشت او به شرایط عادی باشد وجود نداشت و پزشکان نیز دیگر امیدی به پیشرفت چشمگیر در روند خارج کردن او از کما نداشتند. اما شوماخر پس از ۹ ماه بیدار شد!
هیچ وقت تسلیم نشوید
همانطور که اشاره شد، قدرت اراده آنقدر زیاد است که بتوان با اطمینان کامل به آن تکیه دهید. اما چیزی که باعث شد این مطلب را بنویسم نه مبحث اراده بود، نه داستان مردی که روی مرگ خط کشید و نه اتفاقی که برای مایکل شوماخر افتاد. بلکه جریان یک خانم ۹۲ ساله است که از خط پایان ماراتن گذشت!
بله تعجب نکنید. در جریان ماراتن سالانه ی راک ان رول در شهر سن دیگو آمریکا، یک زن ۹۲ ساله با عبور از خط پایان، تبدیل به پیرترین فردی شد که مسیر ۴۲/۲ کیلومتری یک مسابقه دو ماراتن را به پایان رسانده است. هَرِیت تامپسون در جریان این مسابقه ماراتن با ۹۲ سال و ۶۵ روز، توانست رکورد کلودیس بورِل را که در سال ۲۰۱۰ با ۹۲ سال و ۱۹ روز از خط پایان ماراتن هونولولو عبور کرده بود را بشکند.
او که اهل شارلوت در ایالت کارولینای شمالی است، پیش از این نیز ۱۵ بار از خط پایان ماراتن راکانرول عبور کرده بود. خود خانم تامپسون، تا کنون دو بار با سرطان مبارزه کرده و از آن جان سالم به در برده است. با این وجود، او در ماه ژانویه امسال، همسرش را در اثر سرطان از دست داد و پسرش نیز به تازگی شیمی درمانی را آغاز کرده است.
این زن ۹۲ ساله، بعد از ۷ ساعت و ۲۴ دقیقه و ۳۶ ثانیه از خط پایان عبور کرد. وی سال گذشته، همین مسیر را در زمان ۷ ساعت و ۷ دقیقه و ۴۲ ثانیه طی کرده و نام خود را به عنوان سریعترین زن بالای ۹۰ سال در به پایان رساندن یک مسابقه ی ماراتن ثبت نموده بود. او بعد از عبور از خط پایان به اسوشیتدپرس گفت که رقابت امسال، به دلیل از دست دادن همسرش از یک سو و درگیر بودن با یک نوع عفونت باکتریایی در یکی از پاهایش، برایش از همیشه سختتر بود و میترسید که به دلیل عدم آمادگی کافی، نتواند از خط پایان عبور کند.
رمز این موفقیت چیست؟
به شخصه نمی توانم منکر تأثیر مثبت سبک زندگی سالم، تغذیه سالم و فعالیت ورزشی در زندگی شوم. اما ۹۲ سال سن، ۷ ساعت و ۲۴ دقیقه دویدن در مسیر ۴۲/۲ کیلومتری واقعاً اراده بزرگی می خواهد. این اراده کجا و ناتوانی کسانی که برای کاهش چند کیلو وزن اضافه به هر دری می زنند و دست آخر هم تغییری در آن ها مشاهده نمی شود. بله دوستان گرامی، قدرت انسان آنقدر زیاد است که بتواند شگفتی آفرین شود، حتی در سن ۹۲ سالگی، پس هیچ وقت خودتان را دست کم نگیرید.
http://www.elmevarzesh.com
در این مقاله سعی داریم به طور مختصری به ورزشهای رزمی کُره های بپردازیم. امیدوارم که برای همه عزیزان مفید باشد.
انواع عمده سبک های کرُه ای عبارتند از :
چُوی کوانگ ـ دو (پایه گذار : کوانگ جو چوی 1987/ منشا : کره جنوبی/ سبکی متکی به انعطاف ، روانی در حرکات و ضربات و نیز حرکات کششی مبتنی بر یوگا).
گونگ کوان یو سول (پایه گذار : کانگ جون 1996 / سبکی متاثر از ورزشهایی چون هاپکیدو ، کیوک تو کی ، هاکوریو جوجیتسو).
گُونگ بئوپ (سبکی قدیمی توسعه یافته در قرون 14 تا 19 میلادی در طول سلسله جوسئون ، که معادل کوان فای چینی است).
گیونگ دانگ (به دستور امپراطور جئونگ جو راهنمایی متشکل از کاربرد 18 سلاح شاخته شده بعنوان سیستم مویشینبو در 1758).
هایدونگ گومدو (روش شمشیر زنی کُره ای به سال 1983 در غالب انجمن " های دونگ گومدو" توسط کیم جئونگ هو ).
هان مو دو (بنیانگذار : هه یونگ کیم / که به مطالعه تکنیک های با دست خالی ، سلاح ها ، و مطالعه " کی " و فلسفه هنرهای رزمی می پردازد).
هانکیدو (سبک توسعه یافته توسط: میونگ جائه نام / با استفاده از حرکات روان دّوار با توجه به سابقه میونگ جائه در رقص کُره ای).
هاپکیدو (یک هنر رزمی پویا و بسیار التقاطی است که به موجب تکنیک های دفاع شخصی ای همچون قفل مفاصل شهرت دارد).
هوا رَنگ دو (بنیانگذار : جو بانگ لی و برادرش جو سانگ لی/ هنری که تکنیک های مبارزه ، کاربرد سلاح ارتقاء معنوی و آموزش معنوی و حرفه هنری را می آموزد).
کوک سول وُن (بنیانگذار : سوح این هیوک 1961/ در این رشته که سیستم های رزمی سنتی است تکنیک های وضعی بدن ، رشد ذهنی و آموزش سلاح مد نظر است).
کوک سول دو (هنری است برای تمرین شخصیت ، اعتماد بنفس که متشکل از سیستم های سنتی هزارساله کُره ای می باشد).
کومدو (هنر رزمی مدرن کُره ای با منشا کندوی ژاپنی که روش شمشیر زنی است. به سال 1920).
شیپالگی (انجمن هنر رزمی کِره ای که در سال 1981 به رهبری کیم کوانگ سئوک تاسیس شد با سبکی به نام هه بئوم).
سوباک (هنر رزمی سنتی کُره ای . منشای گرفته از کوگوریو ، بِکجی و سیلا. ).
تِک کیئوُن (هنر رزمی سنتی و نظامی کُره که در طول سلسله جوسئون تثبیت شده است. تک کیئُون با طیف وسیعی از ضربات روان پا ، ضربات مشت و آرنج ، حمله به نقاط حیاتی مشخص می شود).
تکوان ـ دو (نوعی مبازه غیر مسلحانه که ترکیبی از مبارزه و تکینک های دفاع شخصی است و جوهره هنرهای رزمی کُره ای است که در سال 1955 توسط پدر و بنیانگذار تکوان ـ دو ژنرال چوی هونگ هی بنیانگذاری شد).
تانگ سو دو (هنر رزمی کُره ای مرکب از اصول مبارزه سوباک و نیز کونگ فوی چینی شمالی است. روش های مبارزه شناخته شده در قالب تانگ سو دو دارای عناصری از شوتوکان کاراته ، سوباک ، تک کیئون و کونگ فو است و به کاراته کُره ای معروف است).
یوسول (هنر رزمی سنتی کُره ای . منشا گرفته از بخش های کوگوریو ، بکجی ، و سیلا).
و چند سبک دیگر
هیانگ ITF آذربایجان غربی
نویسنده : سابُوم رضا قدسی